rasa itu

sekali lagi aku longlai di kala mengadap lappy usang ku. bukk FB. nampak beliau. aduh. jantung aku nih trus je speed ke tahap yang maksimum. agak-agak dia nampak x aku online? dia prasan aku ke x ye? nak tegur dia x? oh! non mungkin. itu takkan terjadi. perit dah aku menahan rasa. sakit yang aku tanggung ni pun tak terubat lagi. jadi cukup lah untuk setakat itu. tak nak perkara yang sama berulang lagi.

tapi kan...

setiap kali aku online, seakan menjadi kewajipan untuk aku menjenguk FB beliau. rindu tu masih ade. kadang-kadang aku bace history YM aku dengan dia. aduhai sedihnye. siyesly sedih. macam tak percaya je aku dan dia dah pun jadi macam sekarang ni. sedih tu hati je yang menangis. mata aku dah tak keluar air mata dah untuk itu. dah lama dah kot. dah terbiasa. nasib baik FB punye chat xleh save history, kalo x, lagi la byk bahan bacaan aku. tp kt kepala ni cm blh review je sume tu. tak de satu part pun yang termiss. gile kan?

tapi lagi..

gambar dia dan aku masih ade dalam hp buruk ku. dalam lappy pun ade lagi. tapi aku tak selalu sangat. cuma kadang kalo duk tgk2 gmbr2 lama, ternampak gambar dia. dan aku nak tau sangat ape ye yang dia rasa sekarang ni. rase itu sentiasa ade. nak sangat tengok dia dari jauh. nak sangat. dia n awek dia. jalan-jalan. aku ternampak. tapiii.. nampak kembar dia pun aku dah gelabah. camne tuh? hehehe.

sesungguhnye aku tak minta pun ni sume terjadi. memang aku tak pernah minta. aku dah berusaha sehabis baik. jadi ini lah hasil nye. huhu.

jadi saat perit dan masih getir ni, aku tumpang bahagia orang sekeliling aku jelah. selamat berbahagia kawan-kawan. =)

haih~

jalan itu

dalam menuju jalan kebaikan, ada sahaja penghalang yang tiba. dari kiri, kanan, depan dan belakang. pendek kata dari semua arah la.

semakin jauh aku melangkah mengharungi hari-hari yang berlalu ni, aku dapat rase kan yang aku semakin menyimpang jauh. aku tak mengharapkan untuk jadi begitu. aku tak nak jadi begitu. tapi kenapa. kenapa perkara ini berulang kali terjadi. betullah kata orang. mahu ke jalan yang benar bukanlah semudah yang kita sangka. berbanding dengan ke jalan yang sedia tersimpang. sangat mudah.

tapi, andai kita mampu mengawal nafsu nafsi yang sering meguasai diri mungkin kita mampu mengharungi segala halangan yang tiba. kalau begitu, dimana hendak dicari kekuatan yang sekukuh itu? bagaimana kalau kita sehabis usaha menjauhi segalanya tetapi keadaan dan situasi yang membawa kita dekat kepada perkara durjana itu? bagaimana?

keimananlah yang menjadi ukuran untuk itu semua. ya Allah jahilnya aku. sungguh jahil. aku seakan tak mampu menilai yang mana permata yang mana kaca. aku tak mahu pengakhiran hidup ku begini. sungguh ku tak mahu. tanya sahaja pada sesiapa pun, pasti mereka mahukan kehidupan yang bahagia dan indah di akhir kelak.

jadi, harus lebih usahanya dalam mencari kekuatan. Astagfirullah.

berpikir

bila kita da stat keje ni, macam2 dah nak kena pk. mak ayh tak kan bagi duit belanja lg. malah kita yang seharusnye bagi kt mereka. sudah tiba masa nye membalas jasa mereka. mula2 dapat aku dah terencat dah. macam2 aku nak beli. huhuhu~

dah 4 kali gaji. tak leh dah nk meleweh ni. harus memikirkan masa depan. klo x kecundang la jwb nye. huhu. aku tgah berkira-kira ni sebenarnya. yang harus didulukan rumah or kete. dua2 pun penting. rumah sebab rumah sekarang ni agak sempit utk family aku yang agk besar. lgpun bgus gak kalo bli rumah, at least aset nnt utk mak ayh n family aku. kot2 la tuan rumah nk halau ke. sebab lama sgt duk menyewa kt umh dia. haha. kete lak, sebab bos aku slalu bising sbb aku balik awl. mana tak nye kalo aku blik awl je dia nampk. time aku balik lambat tak plak dia nampak. haih. hahaha blh plak cmtu. aku wt kje ikhlas tau. kalo ade keje aku stay la kalo xde keje wat ape aku nk melepak kt opis tu. bukan ade pakwe hensem pon. hahaha. ngek~

dia slalu ckp gini kat aku, 'buy one car la'..hehe tp aku senyum je. hahaha.

jd sekarang kena pk dah ni. rumah ke kete. kete ke umah. hmmm~

again!!

dalam keadaan yang agak kritikal seperti sekarang ni, aku bila2 masa je boleh berubah emosi. aku benci dengan diri aku yang tak mampu nak kawal emosi. senang2 je nak nangis. air mata cam xde nilai. memang xde nilai pun. hmmm~

dalam keadaan aku yang tak berapa nak stabil ni aku berusaha untuk tersenyum dengan ofismate, dengan pak guard tempat keje sampai ade sorang kawan aku cakap nampak sangat keplastikan aku dalam tersenyum. tapi aku tetap senyum. dengan harapan boleh menceriakan hari aku.

perkara yang buat aku rase sebak adalah bila:

-nampak kete myvi kelabu + purple

-no plat kete JLU

-lalu flyover nk masuk tebrau 1

-jalan menuju bukit saujana

-KTM kempas

-tengok org tgah dating

hahaha!

bodohnye ko ni anum oi. senang-senang je kena tipu. senang-senang je orang nak mainkan. naive nye ko ni. ptutye ko kena tanya diri kau nape orang nak ko. sebab dia memang btol2 nak ke? sebab dia nak isi masa lapang ke? sebab dia sian kat ko ke? sian? nape sian lak? sian la sebab xde sape nak kat ko. arghhhh!!!

tapikan. bukan susah sangat kn kalo dia terus terang je kalo dia tak nak. kan itu lbh berbahasa. aku tak paksa pun kau sayang & rindu aku. sumpah aku tak paksa. aku terima je kalau keputusan kau xnak teruskan hubungan ni. aku nak tau ape sebabnye jagi cmni. tp sampai sekarang aku dibiarkan tertanya-tanya cmni. saket weh. sangat saket. tapi tak pelah. aku harap nanti suatu hari, aku tau ape sebab nye.

hmmm~

hari itu

what past is past. biarlah orang tak hargai kita. sbb tu sorg je. ramai lagi yang sayang aku. yeke? YE..aku yakin tu.

entri ni nak cter kejadian2 di hari tua ku. hehehe.

bermula di tempat keje. ofismate sy bli kek utk sy. hehe. agak terharu. i thought xde org yang tau. hehe.

ni kek nye..=)

sy dan erma..=)

dgn opis mate..terharu ase...hehehe..eh besau nye sy disitu..hahaha

encek itu adalah boss sy yg slalu nk nyakat sy...huhuh

pastu mlm plak hang out bersama echa, timah, nesz n jep. dan hasilnye adalah seperti berikut..hahaha...=)

kek ni ecah suh sy pilih...bila dah pilih dia mrh lak 'apsl ko pilih yang ni' xpham..haha tp sedap n cantik kek ni...pandai sy pilih...hahaha

and tengah makan. tetiba hujan selebat2 nya...berlari bwk kek n bakso masuk khemah...pastu khemah lak nk runtuh...hahaha klako2...pastu nk blik berlari lagi nk g kt kete...mmg basah lencus la..

next is cake from my family..hehehe

satu2 nye hadiah yang sy dpt..adik sy bg..tp yg beli pakwe dia...haha time kasih ye adik ku & pakwe nye..hehe

total sume kek 3 bjik. hehe sangat seronok. wpun dia xwish. dia sorang je. orang lain sume ingt. so kalo aku hilang dia mungkin xrugi sikit pun. *ayt penyedap hati. hehehe

tp sy sangat seronok pada hari 01/11/10 itu. da la tarikh pun cantek. hehe

last skali terima la muka teruja ku melihat kek..hahaha muka JAKUN~

ntah pape tah

awak,

masa mula sy kenal awk,

sy rase awk ni poyo,

maklumlah time tu skolah lg,

awk lak slalu je nyakat sy,

ntah pape tah.

awak,

time awk tnye sy soklan tu sy terkjut,

ape aksud awk sbnrnye,

sy sgt malu time tu,

sbb tu sy ckp awk suke ngarut,

tp dlm malu2 tu sy tnya soklan yang sama kt awk,

dan jwpn awak adalah 'saya',

sy hepi sgt awk,

sbb hepi sgt sy trus blari kuar kelas,

pastu senyum2 dlm bas cm org gile,

ntah pape tah.

pastu lama dah sy xdgr citer pasl awak,

sbb nye sy pindah skolah,

tetiba sy jumpe awk kt bus stop,

sy nk gi skolah time tu,

awk nk g amik ic sbb ic awk hilang,

masa tu kita form 4,

time tu kan awk sombong sgt,

sy tgur awk tapi awk wt tak tau je,

huhu sy agk kuciwa time tu,

tp xpe sy xkisah,

sbb hati manusia kn berubah,

hari ni suke, esok dah tak suke dah,

ntah pape tah.

pertengahan tahun 2010,

awk add fb sy,

sy tak prasan langsung tu awk,

smpai la awk chat kt fb tu dgn sy,

wah dh bergaya skrg makin hensem,

tp tu dlm hati sy je lah,

tetiba sy teringat kisah dlu2,

sy senyum je,

hari2 kita chat,

smpai la satu hari,

awk tnya soalan yg dulu awk pernah tnya,

maksud yang sama tp susunan ayt yg berbeza,

masa tu sy memang xmampu nk tolak awk,

sbb sy pun ade rase yg sama,

ntah pape tah.

time goes by,

sedar tak sedar dah 6 bulan sy bg hati sy kat utk awk jaga,

sedar tak sedar byk dah perkara yang kita lalui,

kenangan raye thun ni sgt bermakna bg sy,

sbb dpt beraya dgn awk,

awk beraya umah sy,

kita pegi beraya umh member lama,

naik kete dgn awk,

amik gambr dgn awk,

kita slh msuk jalan,

sume sy ingt,

ntah pape tah.

sy suke cre awk,

awk slalu wt kjutan kt sy,

awk cll sy pastu suh sy kuar sbb awk dah ade kt luar,

sweetnye,

sy kn lupe tu,

dlm masa yg sama kita bercerita pasl kisah lama,

awk ckp dlu awk slalu nk tarik perhatian sy,

awk pnjam buku teks sy,

hari2 awk pnjam pastu awk ckp sy je yg xpham2 ape mksud awk,

kelakarkan,

tp bila ingt balik sweetnye awk,

sy rasa bahagia sgt time tu,

ntah pape tah.

tetiba sesuatu berlaku,

sy rase awk mcm dah berubah,

sy cll awk xangkat,

sy msg awk xrply,

malah awk pun xde cll n msg sy,

rindu sy kt awak time tu sgt2 la byk yg amat,

tp sy xblh nk lepaskn rindu tu,

ntah pape tah.

sy cuba mendiamkan diri seminggu,

tp awk xcri sy pun,

sedih nye,

smpai la sy rase jauh hati dgn awk,

sy msg awk ckp nk discuss pasl kita,

tp awk xshow up pun,

awk mcm x interested je,

tp sy tgu awk lagi,

ntah pape tah.

dan sekarang,

kita dah xde pape,

tp tu sy assume je,

sbb sy ade ckp gn awk,

kalo awk tk rply msg sy mlm tu,

sy anggap awk memang xberminat nk truska hubungan kita ni,

dan mlm tu awk x show up gak,

jd mmg itu lh yg awk mahukan,

ntah pape tah.

awak,

sy nak sgt tau ape sy slh kt awk smpai awk wt gini kt sy,

seingat sy xde pun sy buat slh pape kt awk,

tp awk tgalkan sy cm tu je,

sedih sgt2 awak,

kecewa yang amat hati sy,

sy sebak, sy sedih, sy nak nangis,

tp xblh, sy rase tertekan sgt,

tp trus mendiamkan diri,

tp sy plak xptus asa try to reach awk,

tp hampa,

awk trus membisu,

ntah pape tah.

awak,

sy mengharapkan awk akn muncul utk leraikan sume ni,

tp sy tau tu sume sia2 je,

awk xkan buat mcm tu kan,

ntah pape tah.

awak,

next time kalo org bg hati dia kt awk,

awk jaga la btol2 ye,

jga sebaik mungkin,

tp kalo awk dah rase xnk jaga dah,

awk pulangkn elok2 kt tuannya,

seelok mcm awk mintak hatinye dulu,

awk jgn buang sepah2,

sian hati tu,

awak,

smlm sy mmg gile2 sy cri awk lg wpun sy dah janji xnk cri awk lg dah,

tp tak tahulah nape smlm jd cmtu,

silap btol,

huhuhu,

dan skrg sy memang kecewa yang amat sgt,

dan sy cm x dpt maafkan awk,

malah sy pernah terfikir untuk mendoakan awk juga merasa ape yg sy rase ni,

tp sy tau tu bukan jalan yang terbaik,

jadi, sy hanya doakan awk sedar akn kesilapan awk dan tak ulang lagi,

sy pun doakan awk bhgia bersama dgn org yang mungkin skrg ni bertakhta di hati awk,

sy tau awk ade yang lain selain sy,

sy yakin dan pasti,

hmmm xpasti sgt sbnrnye,

hehehe.

dulu kan,

sy slalu selit kn nama awk dlm doa sy lepas solat,

hari2 awk, 5 kali sehari,

tp mungkin ini petunjuk Allah yang kta bukn ditakdirkn utk bersama,

sy redha awk.

sy harap, sy dapat mengubati hati sy yg lara ini,

kalo la awk bce entri ni,

awk doa kn sy ye,

ok lah,

i'm done,

berjujuran air mata sy mengiringi entri ni,

ntah pape tah.

finally~

akhirnya semua selesai. saya dah dia sudah pun berakhir. rase cam baru je lg. tp tu la kan. xda jodoh. saya tak tahu ape yg blaku dgn diri sy lately. tak paham dgn diri sendiri. siyes. haih~

bila ingat balik, sy konon nye nk jadi kuat. maafkan sume kesalahan yg org buat kt sy, smpaikan sy tak sedar org cuba amik kesempatan atas niat murni sy tu. dan skrg sy juga masih mahu jd pemaaf walhal jauh di sudut hati sy meang tak boleh nak trima ape yang dia wat kat saya.

ape slh sy?nape dia wt gitu?seingat saya, saya memang xde wt slh dgn dia. tp xtau la kn. mungkin ada tapi sy sendiri xprasan. tapi biarlah. sy tgk dia ok je tanpa sy. sy je yang kurang ok disini. hahah sian ko num. slalu sgt bg chance org sakitkan hati sndri. hmm sy xtau dia nk wt gitu. kalo sy tau xde la sy bg hati sy kt dia kn..

hmm xtau dah nak ckp ape.